Μου αρέσει να αισθάνομαι παραγωγικός. Έτσι, έψαχνα, σχεδίαζα, οργάνωνα και συζήτούσα κάθε μικρή λεπτομέρεια για να δημιουργήσω το «τέλειο» σχέδιο για το μέλλον μου.
Έπειτα, συνέβαινε ένα από τα ακόλουθα:
Οι προτεραιότητές μου άλλαξαν, η ζωή μπήκε στη μέση και τα πολύτιμα σχέδιά μου παρεμελήθηκαν.
Ο καιρός πέρασε και όταν αποφάσισα να λάβω δράση, τα πράγματα είχαν αλλάξει και έπρεπε να αναθεωρήσω τα σχέδιά μου.
Μετά από ένα διάστημα, βαρέθηκα να έχω τα τέλεια σχέδια αλλά να μένω ο ίδιος. Έτσι, αποφάσισα να μην κάνω καθόλου σχέδια.
Αντί αυτού, έκανα πράγματα που με οδηγούσαν προς τους στόχους μου. Κάθε συζήτηση που δεν ήταν εφαρμόσιμη αυτή τη στιγμή, την προσπερνούσα. Κάθε πληροφορία που δεν ήταν εφαρμόσιμη αυτή τη στιγμή, την προσπερνούσα. Βασικά, οτιδήποτε δεν ήταν εφαρμόσιμο αυτή τη στιγμή, το προσπερνούσα. Μόνο όταν είχα κολλήσει, χωρίς να ξέρω τι να κάνω, έκανα έρευνα ή νέα σχέδια.
Έχοντας τέσσερα χρόνια που το κάνω αυτό και εξοικονομώντας άπειρο χρόνο και ενέργεια, σου παρουσιάζω τον (εφαρμόσιμο) κανόνα μου για την δημιουργία σχεδίων:
Bonus: Αν έχει πολλά πράγματα να κάνεις, κάνε το πιο αποδοτικό. Αποδοτικό = έξοδος (πράγματα που παίρνεις) / είσοδος (πράγματα που δίνεις)
